Na Mistrzostwach Polski drużyn i dwójek uświadomiłem sobie, że wybitny czasowiec to na pewno nie ja :) Trochę musiałem się pomęczyć, ale w tym wszystkim najbardziej liczą się złote i srebrne medale naszej ekipy. Dobre zakończenie udanego sezonu.
Nastroje po jeździe w parach są całkiem pozytywne. Z Łukaszem założyliśmy sobie spokojną, równą jazdę, gdyż raczej nie widzieliśmy dużych szans na podium. I rzeczywiście tak się stało, zajęliśmy siódme miejsce, co może nie jest dobrym wynikiem, ale z drugiej strony nie jechaliśmy na pełnych obrotach. Zamiast się forsować, woleliśmy przepalić nogę przed drużynową jazdą na czas. Nie oszczędzali się za to Kamil z Bernim, dzięki czemu zasłużenie wywalczyli mistrzowski tytuł. Świetna jazda chłopaki!
W drużynówce nie nastawialiśmy się na złoto. Mamy w drużynie Kamila, świetnego czasowca, ale do walki o najwyższe cele przydałby się jeszcze jeden taki specjalista. Ja się do tego nie nadaję, bo gdy przychodzi indywidualna jazda na czas, zazwyczaj wypadam słabo. Również ostatnio przeżyłem dużą mękę, w pewnym momencie straciłem tak dużo sił, że nie mogłem dotrzymać kroku chłopakom, przez co musieli finiszować w trójkę. Jeśli chodzi o nasz srebrny medal, to myślę, że osiągnęliśmy to na co było nas stać. Szansa na zwycięstwo uciekła już w pierwszej części trasy, którą ekipa CCC pokonała w zawrotnym tempie. Później nie dało się już nic odrobić. Generalnie potraktowaliśmy drużynówkę bardziej jako frajdę. Fajnie się bawiliśmy i z ostatniego, wyścigowego weekendu w sezonie jesteśmy zadowoleni.
