Kraksa na trasie „Ministra” mogła się źle skończyć. Po uderzeniu głową w asfalt, byłem oszołomiony i dalsza jazda mijała się z celem.
W sobotę wyścigu mocno trasa sprzyjała skokom, stąd każdy, najmniejszy atak był od razu kasowany. Pod koniec peleton podzielił się na dwie grupy, z czego do czołowej załapało się 20 zawodników, w tym czterech z ActiveJet Team. Nagle jeden z kolarzy liznął koło i wylądował na ziemi. Reszta poleciała za nim jak domino.
Upadek wyglądał bardzo niebezpiecznie, dość mocno uderzyłem głową o asfalt, na szczęście kask spełnił swoje zadanie i skończyło się na szlifach. Byłem jednak dość zorientowany i zszokowany, że bez wahania postanowiłem odpuścić. Szkoda, bo grupa w której kręciłem mogła dojechać do mety, co dawało szanse na dobre miejsce. Z tego powodu jestem bardzo zły. Ponownie, tak jak w Czechach, straciłem szanse na niezły rezultat nie ze swojej winy. Trudno, takie jest kolarstwo.
Poobijany i obolały postanowiłem przystąpić do niedzielnego Memoriału Królaka, ale czułem się na tyle źle, że nie mogłem powalczyć o dobre miejsce. Na szczęście mieliśmy w składzie Kamila, który poradził sobie bardzo dobrze i zasłużenie sięgnął po pierwsze w tym sezonie zwycięstwo.
Na razie jestem dość ponaciągany. Muszę odpocząć. Jeżeli dojdę do siebie, spróbuję wystartować w weekend w jakimś wyścigu, ale decyzji jeszcze nie podjąłem.
