Tour de France powoli kręci do końca. Chris Froome prowadzi, ale tegoroczna Pętla jest tak nerwowa, że wszystko może się zdarzyć.
Nie pamiętam, kiedy ostatnio było tyle nerów na TdF. Wielu zawodników nie potrafi zachować spokoju, stąd poziom jest bardzo wyrównany. Widać, że drużyny ostro pracują na wynik i nastawiają na udział w ucieczkach z nadziejami na zwycięstwa etapowe. Ma to swoje odbicie na kondycji kolarzy - minęły dwa tygodnie, a już wszyscy są zmęczeni.
Zgodnie z oczekiwaniami, klasyfikacji generalnej przewodzi Chris Froome, ale nic nie jest jeszcze pozamiatane. Cała ekipa jedzie pod niego i zrobi wszystko, aby dowiózł pierwsze miejsce końca, jednak rywale cały czas się odgrażają i do końca będą próbowali namieszać w szykach. Okazje ku temu jeszcze się nadarzą tym bardziej, że nadchodzą ciężkie etapy w Alpach, gdzie może dojść do najbardziej niespodziewanych sytuacji. Swoją okazję na pewno postara się wykorzystać Nairo Quintana, dla mnie największe zagrożenie w walce Froome'a o zwycięstwo.
Pozytywne odczucia budzi jeszcze jazda Petera Sagana. Najbardziej doświadczony zawodnik imponuje na każdym kroku, wszędzie go pełno, a taki styl jazdy można oglądać z czystą przyjemnością. Widać, że dysponuje wielką formą.
Polskich kibiców powinna cieszyć super postara naszych zawodników. Rafał Majka kolejny raz udowodnił, że jest jednym z czołowych górali na świecie i posiada patent na zwycięstwa w Tour de France. Radość tym większa, że miał pomagać Alberto Contadorowi, a mimo to potrafił wygrać etap w najlepszych wyścigu na świecie. Podobać może się jazda Michała Kwiatkowskiego, który niejednokrotnie zabierał się w odjazdy, raz nawet samotnie uciekał, niestety nie dał rady minąć mety jako pierwszy. Dobre wrażenie pozostawia po sobie Michał Gołaś. Widać, że jest silny i dobrze przygotowany. Liczę, że jak chłopakom dopisze trochę fortuna, postarają się o kolejny wygrany etap.
