Ostatnio mam więcej wolnego czasu, więc postaram się Wam napisać kilka zdań o zakończonym sezonie. Ostatnie miesiące były bardzo intensywne. Wyścig gonił wyścig, a ilość startów była doprawdy imponująca. Chciałem się z Wami podzielić najmilszymi momentami sezonu oraz tymi nieco gorszymi.
Tych dobrych momentów w aktualnym roku było sporo. Gdybym miał wybrać jeden najmilszy moment, byłoby ciężko. Musiałbym wybrać pomiędzy mistrzostwami w Sobótce, kiedy zdobyłem tytuł wicemistrza Polski oraz pamiętnym sierpniowym weekendzie, kiedy najpierw wskoczyłem na podium podczas Memoriału Henryka Łasaka, a dzień później wygrałem Puchar Uzdrowisk Karpackich. Stawiam jednak na Sobótkę i tytuł wicemistrza Polski. To był dla mnie kapitalny dzień. Prawdziwa rywalizacja, groźna konkurencja (startowali polscy zawodnicy z Pro Touru) i fenomenalny finisz. Wszystko ułożyło się doskonale. Warto dodać, że tuż za mną finiszował Michał Podlaski, więc był to również doskonały start dla całej ekipy ActiveJet Team.
Tych słabszych momentów było trochę mniej, ale wiadomo, że jak to w życiu sportowca bywa, i takie chwile muszą nadejść. Największym rozczarowaniem była dla mnie moja forma w końcówce sezonu. Wszystko szło dobrze i nagle zacząłem odstawać od reszty. Ten słabszy okres przypadł między innymi na Górskie Mistrzostwa Polski. A warto dodać, że po nich ogłoszono skład reprezentacji Polski na mistrzostwa świata. Miałem szansę, by dostać się do tego elitarnego grona, ale zabrakło niewiele. Pamiętamy wszyscy jak znakomite dla Polski były to mistrzostwa. Sportowa złość jest zatem tym większa. Ale takie jest życie i z pewnym sprawami trzeba się po prostu pogodzić i wyciągnąć odpowiednie wnioski.
Ja nadal mam trochę więcej wolnego, staram się nadrobić zaległości pozasportowe, na które nie miałem czasu podczas sezonu. Oczywiście nie zapominam o rowerze. Niebawem napiszę Wam więcej. Trzymajcie się.
