Bardzo liczyłem, że znajdę uznanie w oczach selekcjonerów polskiej kadry, ale zdecydowano, że nie ma dla mnie miejsca. Z tą decyzją trzeba się pogodzić i żyć dalej. Szkoda, bo na trasie tegorocznego Tour de Pologne widziałem dla siebie miejsca, gdzie mógłbym powalczyć, albo pomóc kolegom z reprezentacji. W tym roku nie będzie mi dane, ale mogę jasno zadeklarować, że nie powiedziałem jeszcze ostatniego słowa i nie pokazałem jeszcze wszystkiego, na co mnie stać.
Mam nadzieję, że w przyszłym roku uda nam się przeskoczyć do wyższej dywizji i być może wtedy pan Czesław Lang zdecyduje się zaprosić także ActiveJet Team na największy polski wyścig. Byłoby świetnie móc zaprezentować się wielu Polakom, a także kibicom kolarstwa na świecie, bo przecież TdP to impreza ProTour, transmitowana w wielu krajach. A sukces, kiedy ma się koło siebie kolegów, na których można polegać, zawsze jest łatwiejszy do osiągnięcia.
Sezon trwa dalej, a ja będę się skupiał na pozostałych startach. Sierpień jest naszpikowany wyścigami, a wszystko wieńczą Górskie Mistrzostwa Polski, na których będę przecież bronił złotego medalu. Chcę się zatem solidnie przygotować i udowodnić wszystkim, że być może pomylili się, co do swojej oceny. Ale żeby nie było niedomówień – mówimy tylko i wyłącznie o sportowej rywalizacji.
Wracając do TdP, może w końcu któremuś z Polaków uda się wygrać cały wyścig? Nie wiadomo jednak, czy na pewno na TdP przyjadą Rafał Majka i Michał Kwiatkowski, którzy po Tour de France są z pewnością wycieńczeni i mogą nie zdążyć się zregenerować. Tour de Pologne na pewno będę śledził, bo pojedzie tam dużo moich kolegów, ale w szczególności będę trzymał kciuki za Pawła Franczaka i Konrada Dąbkowskiego. Chłopaki, dajcie czadu!
