21 dni laby dobiegło końca. Jutro zaczynamy jazdę po Katalonii. Pora sprawdzić się z najlepszymi na bardzo wymagającej trasie.
W porównaniu z ubiegłym sezonem, początek obecnego roku jest dla nas dużo luźniejszy. Pojechaliśmy dwa wyścigi, po których przyszły trzy tygodnie wolnego. Wolnego oczywiście od ścigania, bo jeżeli chcemy zbudować dobrą formę, musieliśmy dawać z siebie jeszcze więcej na treningach. Chcąc maksymalnie spożytkować okres pomiędzy startami poleciałem na 10 marcowych dni na Majorkę. Popracowałem dosyć solidnie, głównie w górzystym terenie, i wydaje mi się, że przygotowałem się na tyle dobrze na ile mogłem.
Katalonia to przede wszystkim góry, częste wspinaczki i długa, wyczerpująca jazda. Wszystkie plany treningowe podporządkowałem pod teren panujący na wyścigu. Mam nadzieję, że na trasie nic mnie nie zaskoczy. Dobry góral to z pewnością nie ja, ale staram się być optymistą. Spróbuję poszukać szansy na odcinkach z przewagą płaskiego, choć tych nie będzie za wiele. Za najwyższy priorytet stawiam sobie jednak pomoc kolegom. Pierwszoplanową postacią na pewno nie będę, lecz zawsze mogę udzielić wsparcia chłopakom zaprawionym w górach. Paweł Cieślik czy Jordi Simons już niejednokrotnie radzili sobie w trudnym terenie. Liczymy, że i tym razem ich nogi będą w jak najlepszym stanie i wprowadzą trochę zamieszania.
Każdy kto spojrzy na listę startową i zna się trochę na kolarstwie, bez wahania uzna Katalonię za cholernie silny obsadzony wyścig. Mając na względzie obecność światowej czołówki, nie możemy obiecać sobie złotych gór. Jedziemy po doświadczenie, po sprawdzian wśród najlepszych, ale wcale nie zamierzamy odgrywać roli statystów. Przeciwnie – mamy nakreślony plan i w dogodnych momentach, poszukamy swoich szans. Także od poniedziałku nastawiajcie odbiornik na Eurosporcie i kibicujcie nam, żeby nasze koszulki jak najczęściej przykuwały uwagę kamer.
